مقدمه امامت و خلافت از مسائل بزرگى است كه هر مسلمانى بايد آن را به روشنى بداند و وظيفهء خود را در برابر آن تشخيص دهد. امامت موضوعى است كه در آيات قرآن كريم بدان عنايت ويژه شده و در كلام پيامبر عزيز اسلام (صلى الله عليه وآله) بارها و بارها از آن سخن به ميان آمده و در زمان هاى متفاوت و مكان هاى مختلف، به شكل هاى گوناگون مطرح گشته است.
اهميت امامت تا بدان پايه است كه بر اساس روايات مورد اتفاق اهل تشيع و اهل تسنن - كه به زودى شمارى از آن ها خواهد آمد - پيامبر گرامى اسلام (صلى الله عليه وآله) در يك هشدار بزرگ فرمود: " كسى كه بدون شناخت امام زمان خود بميرد، به مرگ جاهليت مرده است " و در نتيجه در كنار بىدينان و مشركان برانگيخته خواهد شد.
به علاوه، اجتماع مسلمانان، بعد از فاجعهء رحلت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) به طور طبيعى با مسأله امامت مواجه مى شد، زيرا سؤال اين بود كه امور مسلمين چگونه بايد اداره شود و خلاصه چه كسى جانشين آن حضرت