كار بيشتر و تلاش و لياقت فزونتر سرمايه بيشترى پرداخته مىشود يا اشاره به اموال بيت المال و اموال عمومى بطور كلى است كه همگان در حكومت اسلامى در مقابل آن برابرند چنان كه از سيره پيامبر (صلى الله عليه وآله) و على (عليه السلام) نقل شده، به عكس چيزى كه درباره دوران بسيارى از خلفا همانند عثمان خوانده ايم كه انواع تبعيضها را روا مىداشتند.
و يا اشاره به اين است كه در شرايط مساوى، امتيازات و پاداشها و اجرتها، مساوى به افراد داده مىشود به عكس آنچه در دنياى كنونى ديده مىشود كه يك كارگر در نقطه اى از جهان ممكن است ساعتى ده دلار مزد بگيرد اما كارگر ديگر با همان شرائط و كيفيت در مقابل كار ده ساعته خود حتى يك دلار هم نگيرد و اين نهايت ظلم است كه افراد در شرايط برابر، كاملا متفاوت باشند.
3 - نكته ديگر اينكه از ذيل حديث به خوبى استفاده مىشود كه در آن روز حتى يك نفر محتاج و نيازمند وجود ندارد، به دليل اينكه آن يك نفر هم كه بر مىخيزد غناى روحى نداشته و گفتار حرص و آز بوده و الا از نظر مادى بى نياز بوده است و مهم اين است كه او تحت رهبرى صحيح خود دلها را مملو از غناى معنوى و روانى مىكند و اين خلق و خوى زشت " حرص " را از سرزمين دلها ريشه كن مىسازد، همان حرصى كه سرچشمه بسيارى از تلاشهاى بيهوده ثروت اندوزان تهى مغز است كه با داشتن هزاران برابر سرمايه مورد نياز زندگى خود و فرزندان خويش، باز هم دست و پا بر جمع ثروت فزونتر مىكنند گوئى به بيمارى استسقا گرفتارند كه هر چه مىنوشند باز هم سيراب نمىشوند.
يكى ديگر از عوامل يا صحيح تر از بهانه هاى جمع ثروت كه عدم اطمينان به وضع آينده است در پرتو عدالت اجتماعى او به كلى از بين مىرود و هيچكس نيازى در خود به ثروت اندوزى نمىبيند زيرا هم امروز و هم آينده او تأمين شده است.
باز در حديث ديگرى از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) مىخوانيم:
" حتى تملا الارض جورا فلا يقدر احد يقول: الله، ثم يبعث الله عز وجل