باب (21) ديدار برادران 1 - أبو عبد الله ع فرمود: هيچ مسلمانى به ديدار برادر خويش نمىرود مگر اينكه خداوند او را مخواند كه اى ديدار كننده خوش باش و بهشت تو را گوارا باد.
2 - أبو عبد الله ع فرمود: سه كس در روز قيامت از خاصان خدا بشمار آيند: مردى كه برادر دينى خويش را ديدار كند كه از زيارت كنندگان خدا است و اكرام آنان بر او واجب مىباشد و هر چه بخواهد خداوند مىدهد و مردى كه به مسجد در آيد و در آن نماز كند و به انتظار نماز ديگر تعقيب بخواند كه او ميهمان خدا است و خدا را سزد كه ميهمان خويش را گرامى بدارد و كسانى كه حج يا عمره گذارند چه آنان وارد بر خدايند و شايسته است كه خداوند ايشان را اكرام نمايد.
3 - أبو عبد الله ع فرمود: ارتباط برادران با همديگر در حضر به ديدار است و در سفر به نامه نگارى 4 - أبو عبد الله ع فرمود: هر كه تنها براى خدا و به اميد وعده و به انتظار رسيدن به نعمتهاى او برادر دينى خويش را ديدار كند خداوند هفتاد هزار فرشته بر او مىگمارد كه وى را بخوانند خوش باش و بهشت تو را گوارا باد.
5 - أبو عبد الله ع فرمود: هر كس به بيرون شهر برود تا برادر خويش را ببيند منادى از آسمان ندا مىدهد فلان پسر فلان از زيارت كنندگان خدا است.
أبو عبد الله ع فرمود: هيچ مسلمانى به ديدار برادر دينى خود در راه خدا نمىرود مگر آنكه خداوند به او مىگويد اى زيارت كننده خوش باش و بهشت تو را گوارا باد 6 - أبو عبد الله ع فرمود: برادر دينى خود را ديدار كن زيرا وى چون دست تو است و دستها هر يك نگهدار ديگرى مىباشند.