باب (18) ثواب خوشروئى با برادران 1 - امام رضا (ع) فرمود: هر كس پى كارى برود و روى خويش را گلاب زند غبار خوارى بر چهره وى ننشيند، و هر كه از نيم خورد برادر مؤمن بخورد و از آن فروتنى خواهد خداوند وى را به بهشت خواهد برد، و هر كه به روى برادر مؤمن خويش لبخند زند خداوند براى وى پاداشى بنويسد و هر كه خداوند برايش حسنه نوشت عذابش نخواهد كرد.
2 - أبو جعفر ع فرمود: تبسم بر روى مؤمن نيكى است، و گرد از وى دور ساختن خوبى است و هيچ عبادتى از دلخوش كردن مؤمن نزد خدا بهتر نيست.
3 - أبو عبد الله ع فرمود: هر كه از چهره برادر مؤمن گردى گيرد خداوند بزرگوار براى وى ده پاداش بنويسد و هر كه به روى مؤمن لبخند زند مزدى خواهد داشت.
باب (19) - ثواب رسيدگى به كارهاى برادران 1 - أبو عبد الله ع فرمود: هر كه با برادر خويش پى كارى رود خواه انجام گيرد و خواه انجام نگيرد چنان است كه خداى را پرستيده باشد.
2 - أبو عبد الله ع فرمود: اى مفضل، آنچه گويم بشنو و بدان كه راست است و آن را به كار بند و به برادران ارجمندت بگو، گفتم برادران ارجمند كيانند؟ فرمود: آنانكه رسيدگى به كارهاى برادران را خواهانند. سپس فرمود: هر كس يك حاجت برادر مؤمن خويش را برآورد خداوند در روز قيامت صد حاجت از وى برآورده ساز كه نخستين آنها بهشت است، ديگر آنكه نزديكان و آشنايان و برادران او را به بهشت ببرد ولى به اين شرط كه ناصبى نباشد. از آن پس مفضل از هر برادرى از برادران خويش كه كارى مىخواست به دو مىگفت مگر نمىخواهى از برادران ارجمند بشمار آيى؟