أبو عبد الله ع فرمود: كسى كه در راه خدا به ديدار برادر دينى خويش برود روز قيامت شادمان و اعجاب زده و لباسى از نور مانند پوشاك كتانى مصرى در بر كرده مىآيد، وبه هر جائى كه بگذرد تابشى پيرامون او را روشن مىسازد تا اينكه در پيشگاه خداوند مىايستد و خداوند به او مىگويد زه زه و در اين هنگام عطاياى فراوانى از طرف خدا به او مىرسد.
8 - پيغمبر فرمود: سالها راه را بپيما و به پدر و مادر نكوئى كن و راه يك سال را برو و خويشاوندان را دل بدست آر و براى عيادت بيمار اگر يك ميل راه هم بود برو و دو ميل راه را بسپر و از تشييع جنازه باز نمان و براى اجابت دعوت از پيمودن سه ميل مسافت دريغ مكن و در ديدار برادر دينى چهار ميل راه را مانع مدان. براى دادرسى ستمديدگان پنج ميل هم شد بپيما و شش ميل راه برو وغمديده را يارى كن و تو را بايد كه آمرزش بخواهى.
باب (22) توجه به برادران 1 - أبو عبد الله ع فرمود: برادرى كه تو را از ياد نمىبرد بيشتر مىسزد كه از وى ياد آرى، و آنكه تو را سودمند است و به دشمنت زيان بخش شايسته تر است كه به او توجه كنى و آنكه از وى ناگزيرى سزاوارتر است كه در برابرش شكيبا باشى.
باب (23) دست دادن با برادران 1 - أبو عبد الله ع فرمود: همانا كسى قدر خدا و پيغمبر را نمىداند و قدر مؤمن را هم نخواهد دانست زيرا مؤمن برادرش را مىبيند و با وى دست مىدهد و خداوند بدانها مىنگرد و تا از هم جدا نشوند گناهان آنها مىريزد چون برگهائى كه در اثر تند باد از درخت مىريزد.
2 پيغمبر فرمود: اگر كسى از شما برادر خويش را ببيند دست دهد و سلام گويد چه خداوند فرشتگان را به اين خصلت امتياز داد پس عمل آنان را بكار بنديد.