سؤال:
در مورد قصاص اطراف بفرماييد:
الف) آيا ملاك، رعايت مماثلت نسبيه است يا عرفيه؟ معيار هر كدام چه مىباشد؟
ب) در كدام صورت، قصاص تبديل به ديه مىشود؟
ج) آيا بين طول، عرض و عمق در اجراى قصاص تفاوتى هست؟
(مثلا: اگر جانى لاغر ومجنى عليه چاق است و نيمى از بازوى مجنى عليه - به عمق 3 سانتى متر - بريده شده است. آيا در قصاص بايد نيمى از بازوى جانى لاغر را بريد كه 2 سانتى متر است يا بايد همان 3 سانتى متر بريده شود، اگر چه بيش از نصف بازو باشد؟) جواب:
(باسمه جلت اسمائه) الف) در قصاص اطراف تساوى در مساحت معتبر نيست چون مقابله در آن موارد بين طبيعى چشم و چشم، وانف وانف وغيرهما و نظر به صغر و كبر نيست.
بلى در باب جروح مقابله بين جرح ومماثل آن است لا محالة مساحت معتبر است.
ب) در صورتى كه مساحت جراحت در عضو مجنى عليه - تمام عضو جانى را مىگيرد و زياده هم دارد به واسطه صغر عضو جانى - قصاص از عضو ديگر جائز نيست، بلكه به مقدارى كه عضو جانى تحمل دارد قصاص مىشود و در زايد متعين است ديه و در قصاص اطراف هم چنانچه احتمال سرايت قطع عضو به جان جانى برود قصاص مبدل به ديه مىشود ج) در مماثلت معتبر در جروح ميزان مساحت است طولا وعرضا و مساحت عمقى معتبر نيست.
(تاريخ جواب استفتاء: 8 صفر 1420)