اقوى كفايت آن است در وادى محسر اگر چه احوط، جمع بين قربانى و روزه است.
248 - س - در مناسك مرقوم فرموده ايد واجب است كه صاحب قربانى قدرى از قربانى را بخورد. عرض مىكنم اين مطلب در آن هواى گرم با فراهم نبودن وسائل طبخ، ميسر نيست و چه بسا كه نائب مىرود براى صد نفر قربانى مىكند و نمىشود از هر گوسفندى قدرى بياورد يا اگر بياورد مخلوط مىشود بفرمائيد كه ترك اين واجب چه صورت دارد؟
ج - ترك اين واجب، در صورت امكان جايز نيست، و بعد از ذبح مخلوط شدن قربانىها به يكديگر ضرر ندارد.
249 - س - آيا مىتوان قيمت گوشت گوسفند قربانى را به هر صورت در راه مشروعى مصرف نمود يا نه؟
ج - صرف قيمت قربانى، در مصارف ديگر، كافى نيست.
250 - س - كسى كه از فقيرى وكالت گرفته كه ثلث قربانى خود يا ديگران را براى او قبول كند آيا قيمت ثلث گوسفند زنده را بايد به فقير بدهد يا قيمت ثلث گوسفند ذبح شده را؟ چنانچه قيمت ذبح شده مراد باشد در مسلخ به هيچ قيمتى نمىخرند پس اين وكالت، براى موكل چه سودى دارد؟
ج - قيمت ثلث ذبح شده را بپردازد و در صورتى كه هيچ گونه قيمتى ندارد ضامن قيمت آن نيست و در صحت وكالت، رجوع سود مادى به موكل، معتبر نيست و همين قدر كه وكالت بواسطه بعض دواعى، عقلائى باشد صحيح است.
251 - س - شخصى اجير شده تا حج نيابتى براى كسى انجام دهد خود اين نايب، براى قربانى كردن نائب مىگيرد اكنون آيا شخصى كه قربانى مىكند منوب عنه خود را قصد كند يا منوب عنه اول را؟