بنحوى كه از قبله بيرون رود اگر چه بحد يمين ويسار نرسد هر چند انحراف در غير حال اشتغال بقرائت وذكر باشد بلكه اقوى بطلان نماز است بانحراف صورت از قبله به پشت سر بر فرض امكان ان بانكه بدن را في الجمله منحرف كند كه از حد قبله خارج نشود وسر را بگرداند ولى انحراف صورت بطرف راست وچپ با بودن بدن رو بقبله مكروه است در صورتيكه انحراف فاحش نباشد اگر چه احوط اجتناب ان است نيز بخصوص اگر زمان ان طولانى باشد وسيما در صورتيكه مقارن بعض افعال نماز باشد خاصه اركان نماز بخصوص تكبيرة الاحرام واگر التفات فاحش باشد در صحت نماز اشكال است واحتياط بترك ان ترك نشود وهم چنين باطل مىشود نماز با التفات سهوى در جائيكه الفات عمدى ان مبطل نماز باشد مگر در صورتيكه بحد يمين يا يسار او نرسد بلكه ما بين اندو حد باشد كه در صورت سهو مبطل نماز نيست اگر چه بتمام بدن باشد (پنجم) كلام عمدى بدو حرف اگر چه مهمل ومفهم معنى نباشد يا تكلم كردن بيك حرف كه مفهم معنى باشد مثل ق فعل امر وقى يقى باشد بشرط انكه گوينده عالم بمعنى ان وقاصد ان باشد بلكه در صورت التفات بمعنى احوط ترك ان است اگر چه قصد ان معنى نداشته باشد (مسألة 1) اگر تكلم كند بدو حرف كه حرف دويم ان حاصل شده باشد از اشباع حركت اول مبطل نماز است ودر صورتيكه از انحركت حرفى حاصل نشود ضرر ندارد (مسألة 2) اگر بدو حرف غير مركب تكلم كند مثل ب ب مثلا ايا مبطل نماز است يا نه دو وجه است احوط اول است (مسألة 3) اگر تكلم كند بيك حرف كه مفهم معنى نباشد ولكن وصل كند آن را بيكى از كلمات قرائت يا اذكار مبطل نماز است در صورتيكه ان كلمه بواسطه زيادتى ان حرف از حقيقة خود خارج شود (مسألة 4) باطل نمىشود نماز بمد حرف مد ولين اگر چه بسبب مد بمقدار حرفى زياد شود زيرا كه يك حرف بيشتر محسوب نيست (مسألة 5) ظاهر عدم بطلان نماز است بتكلم كردن يك حرف از حروف معانى مثل ل كه بمعنى تمليك يا تعليل ونحو ان است ومثل وكه براى عطف يا قسم ونحو ان موضوع است ومثل ب كه حرف جر است ومعانى براى او ذكر شده اگر چه احوط بطلان است در صورتيكه بقصد معناى ان تكلم كند (مسألة 6) باطل نمىشود نماز بصوتيكه از تنحنح يا نفخ كردن يا ناله يا اه ونحو ان خارج مىشود بلى در صورتيكه باسماء اصوات مذكوره تكلم كند مثل اح ويف واوه نماز باطل مىشود (مسألة 7) اگر در نماز