نافع است، سياه دانه با سكنجبين بخورند براى تب ربع وتب بلغمى نافع، سياه دانه با آب وعسل بخورد براى نفس الانتصاب (خلط نصب شده در بدن) وسنگ گرده ومثانه نافع مىباشد.
سياه دانه را بسوزانند سوخته اش را بخورند براى بواسير خصوصا كه با رب (مورد) 1 * (هامش) 1 - مورد درختى است شبيه درخت انار گلهايش سفيد وخوشبو هميشه سبز است. (*) بخورند بيعديل است، ضماد سياه دانه براى ثاليل (زگيل) ورفع خال و تقشر جلد ودرد مفاصل ودرد سر بارده وسده خيشوم وبول اطفال وبراى تحليل اورام صلبه (غدد وامثال آن) يعنى بهق وبرص وسعفه وقوباء (لك هاى سفيد وسياه وغيره) مجرب است.
سياه دانه با عسل وروغن براى درد رحم در حين نفاس - با روغن گلسرخ براى جرب مفيد است سياه دانه سوخته با موم وروغن حنا ومانند آن براى منع ريختن مو ورويانيدن آن نافع است. سياده دانه با گلاب براى زخمهاى سوداوى ساق پا مجرب دانسته‌اند، بوئيدن سياه دانه براى درد سر مزمن (كهنه) وگشودن سده خيشوم وزكام ولقوه بغايت مفيد است.
سياه دانه را خمير كنند گرم گرم بر سر ضماد كنند وبراى زكام وبر ساير اعضاء ضماد كنند وبراى تحليل رياح (بادها) سريع الاثر است.
سياه دانه رادر روغن زيتون بو بدهند (سرخ كنند) بقدر سه وچهار قطره از روغن نامبرده در بينى بريزند براى رفع زكام با عطسه بسيار باشد ومجرب است.
سياه دانه با سركه بپزند ومضمضه بكنند براى درد دندان بارد يعنى درد دندان از سردى نافع است.
روغن سياه دانه را با روغن زيتون وكندر مخلوط كنند بخورند براى اعاده باه مأيوسين مجرب است طلاى روغن سياه دانه باقرع منكوس گرفته باشند بر اعضاى تناسل يعنى احليل وكمر براى نعوظ (حركت احليل) بيعديل است ورافع دردهاى عصب بارده وسستى وسده اعصاب است.