مصلح سركه عسل وادويه حاره ودر سجح لعابها مقدار خوراك سركه تا هفت مثقال است بدل در بعضى جا آبليمو مىباشد وگويند كه سركه نارجيل (نارگيل) مضر عصب نميباشد.
سركه وزيت (روغن) طعام انبياء است ومنافع آن بسيار است وذهن را روشن ميگرداند وعقل را زياد مىكند وصفرا را كم ميسازد ودل را زنده ميدارد وكرمهائى كه در شكم آدمى باشد ميكشد وشهوت زنانرا برطرف ميسازد.
* (هامش) كتاب جامع عباسى. (*) در خاصيت آب غوره طبيعت غوره آن در اول ودوم سرد ودر آخر آن خشك وآب غوره آن سرد وخشكتر ومطفى يعنى بقوت برودت خود بشكند وخاموش كند حدت وصورت اخلاط حاده وحاره را ويا سوء مزاج حار ساذجرا.
مطفى حرارت خون وصفرا وقامع صفرا وقاطع بلغم معده ومقوى جگر وبدن وحابس طبع ومانع انصباب مواد (ريختن مواد بر اعضاء) ورافع سستى اعضاء وتشنگى.
ضماد گرد غوره براى خوشبو كردن عرق وجوش هاى بدن وحصف (جوش كه در بدن پهن مىشود) وخارش وسستى بدن نافعست.
ضرر آب غوره مضعف معده، سرد ومضر قوه باه ومولد رياح (باد) ومغص (درد باطن روده) ومورث عطش در مزاجها بجهت تكثيف، مصلحش گلقند وانيسون (باديان رومى) وانجير بدلش ريباس وترشى ترنجست (بالنگ).
رب غوره قاطع تشنگى ومسكن حرارت والتهاب معده وجهت اسهال مرارى وبرانگيختن اشتها وحفط جنين وتقويت اعضاء وغثيان صفراوى ورفع خمار ومنع قبول مواد ويا رب انار مىخوش جهت تب صفراوى مجرب است.
وعصاره آن كه در آفتاب خشك كرده باشند همين اثر رادارد، براى خناق (ديفترى) وورم حنجره وقى الدم (قى كه با خون باشد) ورعاف (خون بينى) وسقوط لهماة وقلاع (جوش دهن) طلاى آن بآب كندنا (تره كه در سبزى خوردنست).