گفتن مثل مريض (حصبه). بخور (بخار) سركه براى امراض نامبرده وتفتيح سده خيشوم (مجراى بينى) وهمچنين چون بر آجر گرم يا سنگ گرم كرده بريزند ويا سنگ ريزه (ريگ) ويا آجر گرم كرده در سركه اندازند وبخار آنرا بدستور نامبرده استعمال كنند.
اگر يك وزن سركه ودوبرابر آن آب وقدرى شكر در ظرف خزفى سربسته يا ديگ سنگى يا ظرف مس تازه سفيد كرده بريزند ودر ديگ را بگذارند واطراف وروزنه ديگ را بخمير آرد (ماش) محكم كرده كه بخار ديگ خارج نشود بجوشانند قدرى بعد يك سوراخ ريزه از ديگ باز كنند كه اندك اندك وبملايمت بخار از ديگ خارج بشود وآن بخار نامبرده را بر ورم گلو وحلق برسانند وبعد از سه ساعت مجددا بخار نامبرده راتجديد كنند وبر گلو وحلق برسانند با سه يا چهار مرتبه تكرار اين عمل مرض نامبرده برطرف وزائل مىشود. نطوخ (ضماد رقيق) سركه انگور با عسل براى كمند چشم وخون مرده تحت جلد بدن قطور يعنى يك قطره يا دوقطره در گوش يا چشم مىريزند (قطور سركه نيم گرم داغ وسرد نباشد).
قطور سركه در گوش براى كشتن كرم گوش وتسكين درد گوش مجرب است.
بخور سركه در ظرفيكه نامبرده شد بتوسط يك لولهء باريك بخار سركه را در گوش برسانند، بتوسط يك قورى چينى عمل نامبرده بهتر صورت مىگيرد، بخور سركه بدستور نامبرده براى دوى وطنين - وثقل سامعه (صداى گوش) كه در رقم صدا ميباشد وسنگينى گوش وتفتيح سده مصفات وباعث حدت (تيزى گوش) است.
مضمضه سركه با نمك كه در غذاها مىريزند براى قطع خون بن دندان كه كنده باشند نافع است.
سركه بازاج سفيد كه زاغ سفيد مىگيويند، مخلوط ودندانرا با آب بشويد وآب دهن را خارج كند ونخورد، زيرا كه زاج سفيد سم است تصفيه وجلاى دندان ميكند وبراى قطع كردن لثه وسستى دندان نافع است.
سركه باشبت (شود) كه در غذاها ميپزند ومى خورند بر دندان بمالد، براى دفع