الطب الكبير يا فرشته نجات (فارسي) - محمد سرور الدين - الصفحة ٢٥٦
غثيان وصفراوى وبلغمى، پياز تنها بخورند براى مانع ادويه كريهه يعنى دوائى كه از خوردن آن كراهت داشته باشند مثل مسهلات وغيره ودافع سموم است، آب پياز براى رفع ضرر سگ ديوانه گزيده يعنى سگ حار، خصوصا يك چهار يك آب پياز در مدت سه روز خورده شود بغايت مجرب است، بعد از پاك كردن بدن از اخلاط فاسد آب پياز در چشم بريزند براى دمعه وحكه وجرب وابتداى نزول آب درچشم نافع است، يعنى آب آمدن وخارش وجوش چشم آب پياز با عسل براى بياض وقرحه عين وضعف بصر يعنى لك سفيد چشم وضعف چشم وظلمت حادث از رطوبت ومواد غليظه.
آب پياز در بينى بكشند پاك كننده دماغ است. بيخ پياز را بو كنند براى رفع ضرر وهواى وبائى وتعفن هوا وسده دماغى وتحليل بخار آب پياز در گوش بچكانند.
براى رفع ثقل سامعه (سنگينى گوش) وطنين صداى گوش وپاك كردن چرك گوش و تحليل باد گوش پياز را بكوبند، فشار بدهند آب آنرا مقدار ده مثقال إلى 20 مثقال بحسب ضعف وشدت مرض بخورند.
براى رفع سميت عقرب گزيده (پياز را بكوبند بر محل نيش عقرب ضماد كنند نافع است).
پياز كوبيده جاذب خون بظاهر جلد بدن ونيكوئى رنگ صورت. پياز كوبيده با عسل ونمك وباروت براى رفع برص (باروت آنست كه در تفنگ مصرف مى شود) وزگيل وقروح شهديه پياز با موى آدم بر زخم سگ ديوانه گزيده ضماد كنند نافع است وبهمين دستور با نمك وسداب وعسل براى زگيل برآمده ثاليل، پياز پخته با انجير براى عقرب گزيده وزنبور گزيده نافع است.

راهنماى نجات از مرگ مصنوعى.
(٢٥٦)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 ... » »»