است كه سلولز را به قند تبديل مىكند اين دياستاز داراى منگنز زيادى است وبراى آنكه از وجود اين دياستاز براى تقويت ترشحات بدن استفاده كنيم، لازم است هويج را با پوست بخوريم وهرگز آن را پوست نكنيم.
آهن زردك نيز زيادتر از هويج فرنگى است زيرا هويج فرنگى 6 / 0 ميلى گرم درصد وهويج ايرانى 8 / 1 ميلى گرم آهن دارد وخاصيت خونى زدك زيادتر از هويج است وسه برابر مىباشد. ويتامين (ث) هويج فرنگى سه برابر زردك است، بنابر اين، خاصيت ضد رقت خون هويج فرنگى زيادتر است. زيادى آهن زردك ويتامين (ث) را فاسد مىكند.
هويج خوردن هويج از بيمارى قولنج امان ميدهد وبراى بواسير مفيد است ودر عمل مجامعت يارى ميدهد.
الجزر امان من القولنج ومفيد للبواسير ومعين على الجماع خوردن هويج كليه ها را گرم مىكند ودستگاه تناسلى را براى كار آماده ميسازد.
اكل الجزر يسخن الكليتين ويقيم الذكر غذا شناسان معتقدند كه هويج حاوى مقدارى از شكر نباتيست وهضمش از معده كودكان مشكل وعصاره اش در معالجه يرقان مفيد است وچون با عسل آميخته شود مقوى باه وبراى تحريك كبد وروده ها مؤثر است.
هويج در بيمارى تنگ نفس وضعف اعصاب نافع ودر رشد ونمو اطفال سودمند است. خوردن خام آن كرمهاى معده را ناتوان ميسازد وگاهى نابود مىكند. هويج خون را زياد مىكند، روح را نشاط ميدهد خواص ومنافع بسيارى دارد كه از حوصله اين كتاب بيرون است. هويج دافع عطش، ملين وهم قابض است وبراى اسهال مفيد ودر مورد سوء هاضمه وفشار خون وورم معده نافع وداراى ويتامين (آ) و (ب) و (ث) وكاروتن مىباشد وبعلت نداشتن آهن براى كم خونى واختلالات رشد، مفيد است.
هويج طبيعتش گرم وتر. نفاخ ومدر وضد بلغم ومشهى است.
هويج زياد مغذى نيست ولى خنك، اشتها آور ومدر است، مصرف آن براى