عوامل غذائى در تغذيه حياتى صدها عوامل مادى ومعنوى، شيميائى، فيزيكى ومكانيكى دخالت دارند وتنها موضوع سوخت و حرارت نيست بلكه بموازات مواد سوختى مواد سفيده اى ازت دار، فلزات معدنى، ويتامينها، دياستازها، هورمونها، انزيم ها وغيره وجود دارند كه مقدار فوق العاده كم آنها اثر بسيار بزرگى دارد.
غذاشناسى علم كوچكى نيست، اساس زندگانى وسلامتى مىباشد وبقدرى پيچيده ودرهم است كه علوم جديد هنوز يك هزارم بلكه يك صد هزارم از زواياى تاريك آنرا روشن نكرده است وتنها سيره وغرايز طبيعى است كه ميتواند راهنماى انسان در روش غذا شناسى شود وبا تمام اين مشكلات، لازم است اين علم كه مورد احتياج عموم است ملى شده ودر اختيار عموم درآيد وبراى اين منظور، قبل از هر چيز لازم است كه انسان خود را بشناسد وباعمال حياتى بدن خود آگاه باشد زيرا يك راننده خوب كسى است كه ساختمان ماشين را بخوبى بداند وبچگونگى كار آن بصير باشد وبداند كه چگونه سوختى مناسب آن است وچه روغنى لازم دارد وچگونه آبى بايد در آن بريزند و ظرفيت آن چه اندازه است.
ميكربها بدون جهت متهم شده‌اند!
بطور صريح نمىتوان گفت ميكربها عوامل اصلى توليد وسرايت امراض نيستند بلكه فقدان يكى از عوامل غذائى است كه توليد مرض مىكند ومحيط را براى رشد ميكرب مستعد ميسازد. در حال عادى نه تنها ميكرب ها موجودات بى آزارى هستند بلكه غالبا مفيد هم بوده وبراى زندگانى انسان لازم مىباشند، از اينرو كشف ميكربها ومطالعات ميكرب شناسان، در پيدايش علم خودشناسى وغذا شناسى اثر بزرگى داشته است.
خود شناسى توأم با غذاشناسى - براى سلامت زندگانى كردن اكسيرى جز غذا نيست ولى همين اكسير اعظم اگر بجا وبموقع وبمقدار خوراكش صرف نشود اثر