فضائل اهل بيت (ع) در اشعار برخى از بزرگان مسيحيت در طول تاريخ اسلام مسيحيان بسيارى بوده‌اند كه مانند وامق در مدح اهل بيت عليهم السلام چكامه سروده‌اند. آنان در اشعار خود پيوسته علاقه قلبى خود را نسبت به خاندان پيامبر ابراز داشته‌اند. زينبا ابن اسحاق رسعنى كه خود فردى مسيحى است در اين باره مىگويد:
... يقولون ما بال النصارى تحبهم * واهل النهى من اعرب واعاجم؟!
فقلت لهم إنى لأحسب حبهم * سرى في قلوب الخلق حتى البهائم.
- برخى مىگويند: براى چه مسيحيان و خردمندان عرب و عجم، على و خاندانش را دوست دارند؟!
- به آنها گفتم: من چنين مىپندارم كه محبت آنان در دل تمامى موجودات حتى حيوانات جاى گرفته است.
ابيات زير نيز از آن ابو يعقوب نصرانى است:
يا حبذا دوحة في الخلد نابتة * ما في الجنان لها شبه من الشجر المصطفى اصلها والفرع فاطمة * ثم اللقاح على سيد البشر والهاشميان سبطاها لها ثمر * والشيعة الورق الملتف بالثمر - آفرين بر آن درختى كه در بهشت روئيده و در فردوس درختى نظير آن نيست.
- مصطفى تنه و فاطمه ظاخه و آقاى انسانها (على ع) لقاح آن درخت هستند.
- دو فرزند پيامبر (حسن و حسين) كه از دودمان هاشمند ثمره و ميوه آن درخت مىباشند و شيعيان برگهائى هستند كه گرد آن ميوه ها جمع شده‌اند.
عبد المسيح انطاكى مصرى نيز كه از دانشمندان متأخر دنياى مسيحيت مىباشد در قصيده مباركه علويه‌اش - كه شامل 5595 بيت است - به مديحه سرائى امير مؤمنان پرداخته، و در آن از امامت على عليه السلام سخن رانده است. همچنين استاد بولس سلامه - كه از قضات عاليرتبه جامعه مسيحيان شهر بيروت در سده اخير مىباشد - قصيده كم نظيرى تحت عنوان " عيد الغدير " در 3085 بيت سروده است. اين كتاب در 315 صفحه مىباشد وطى 60 سال اخير چندين بار به چاپ رسيده است. آنچه كه از غديريه‌هاى مسيحيان استفاده مىشود اين است كه جامعه مسيحيت نيز از فرمايشات پيامبر (ص) در غدير خم چيزى جز ولايت و امامت على عليه السلام استنباط نكرده اند.