يعنى: " برويد گم شويد و با من سخن نگوئيد " (1).
11 - " عبد الله بن عمر " پشت سر يك چنين فردى - يعنى " حجاج " - نماز مىخواند (2) و با او بيعت مىكند در حالى كه از بيعت كردن با على (عليه السلام) و نماز خواندن پشت سرش ابا مىنمايد بر همين اساس هم علماى اهل سنت فتوا مىدهند كه نماز پشت سر نيكوكار و تبهكار و مؤمن و فاسق درست است چون " عبد الله بن عمر " پشت سر " حجاج " كافر و " نجدة بن عامر " خارجى نماز خواند (3).
12 - جالب اينجاست كه خود " عبد الله بن عمر " از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) نقل مىكند كه فرمود:
- " در قبيله " ثقيف " يك دروغگوى ويرانگر وجود دارد " (4).