إلى ابنه الحسين فقال:
" ان ابني هذا سيد كما سماه رسول الله (صلى الله عليه وآله و سلم) سيدا و سيخرج الله من صلبه رجلا باسم نبيكم فيشبهه في الخلق والخلق يخرج على حسين غفلة من الناس واماتة من الحق و ظهار من الجورر، والله لو لم يخرج لضرب عنقه يفرح لخروجه اهل السماء وسكانها، يملاء الارض عدلا كما ملئت جورا وظلما ".
ترجمه:
ابو وائل گويد كه على (عليه السلام) به پسرشان امام حسين (عليه السلام) نظر كرده و فرمودند:
" اين پسر من آقاست چنانچه رسول الله (صلى الله عليه وآله) ناميد و به زودى خداوند از نسل او مردى را بوجود مىآورد كه همنام پيغمبرتان مىباشد و در خلقت و اخلاق به او شباهت دارد و ظاهر مىشود در حالى كه مردم در غفلت به سر برده و حق را مىميرانند وظلم و جور را آشكار مىسازند، قسم به خدا اگر قيام نكند مردم گردن او را مىزنند و بر قيام او اهل آسمانها شاد مىشوند، زمين را با عدالت پر مىسازند همچنان كه با ظلم و جور پر شده باشد ".
12) و " نهج البلاغة " في خطبه له (عليه السلام):
" يعطف الهوى على الهدى إذا عطفوا الهدى على الهوى ويعطف الرأى على القرآن إذا عطفوا القرآن على الرأى ".
ترجمه:
حضرت على (عليه السلام) ضمن خطبه اى درباره حوادث آخر الزمان مىفرمايد:
" (چون حضرت مهدى عليه السلام ظهور فرمايد) هواى نفس را به هدايت و رستگارى بر مىگرداند زمانيكه مردم هدايت را به هواى نفس تبديل كرده باشند و رأى را به قرآن بر مىگرداند زمانيكه مردم قرآن را به رأى و انديشه