دفاع از عثمان نرود، و گفتند: اگر حركت كرد او را بكشيد و چون امير المؤمنين خود نتوانست به دفاع از عثمان برود، فرزندش حسن ((عليه السلام)) را فرستاد تا از عثمان حفاظت كند، و چون آب را بر روى عثمان بستند على ((عليه السلام)) آمد و فرمود كار شما نه به كار مؤمنان و نه به كار كافران مى ماند (1).
در هر صورت على بن ابى طالب ((عليه السلام)) و ياران و خاندان او نه تنها شريك در قتل عثمان نبودند، بلكه از كسانى بودند كه مردم را از اين كار منع مى كردند، اما پس از قتل عثمان، آن را وسيله ظلم به خاندان پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) قرار دادند، و به عنوان خون خواهى عثمان با على ((عليه السلام)) جنگيدند و از آن جمله محمد بن ابى بكر را متهم به مباشرت در قتل عثمان نمودند، تا شهادت جانگداز وى را بتوانند توجيه كنند.
ذهبى مى گويد: هنگاميكه محمد بن ابى بكر را مى خواستند بكشند، مى گفت: حرمت ابوبكر را در مورد من حفظ كنيد، اما معاوية