بباريد و چون صبح شد همه چيز پر از خون بود (1).
از اين مصيبت بيشترين اذيت و ظلم به پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) رسيد.
ابن عباس مى گويد: در نيمه روزى پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) را در خواب ديدم ژوليده و غبار آلود، و در دستش شيشه اى از خون، گفتم:
يا رسول الله، اين چيست؟ فرمود: اين خون حسين و اصحاب اوست، همين امروز آن را گرفته ام. پس چون محاسبه شد يافتند همان روز حسين ((عليه السلام)) كشته شده (2).
و ترمذى از سلمى نقل مىكند: كه گفت: بر ام سلمه ام المؤمنين وارد شدم و حال آنكه او گريه مى كرد. گفتم: چرا گريه مى كنى؟ گفت:
رسول خدا ((صلى الله عليه وآله و سلم)) را در خواب ديدم كه بر سر و محاسنش خاك بود، گفتم: شما را چه شده است يا رسول الله؟
فرمود: الآن كشته شدن حسين ((عليه السلام)) را مشاهده كردم (3).