الذريعة - آقا بزرگ الطهراني - ج ١٩ - الصفحة ١٥٤
في (دانشگاه: 4351) نسبه دانش پژوه إلى ذره. حيث جاء فيه:
إلهي ذرهء عشقي كرم كن * چو خورشيدم بسر گرمى علم كن (745: مثنوي چاه وصال) لميرزا أحمد سند، يوجد مع " ليلي ومجنون " و " مثنوي نگارستان چين " له في (دانشگاه: 23 / 2444) كتابة المجموعة 1189 - 1195 كما في فهرسها. ونسخة آخر أيضا في (دانشگاه: 5 / 3814) ضمن مجموعة كتابتها 1300. أوله:
سپهدار ديار درد مجنون * علم زد روزى از حي سوى هامون وآخر يطابق ما مر:
جهان خرم شد از آب زلالش * زچرخ آمد لقب چاه وصالش (مثنوي چاه وصال) لشعله الگلپايگاني، مر في (5: 305) ويوجد في (أدبيات: 627 حكمت) ضمن مجموعة كتابته 1307 - 1309 ولم يذكر خصوصياته في فهرسها.
(مثنوي چشمهء زندگانى) لشاه داعي الشيرازي، مر في (5: 307 و 9:
314 و 12: 143) يوجد منه في (المجلس: 1095) ضمن " ستهء داعي " مذهبة من القرن التاسع ونسخة في (اندايافيس: 1298) كما مر.
(مثنوي چمن وانجمن) للشيخ علي الحزين، مر في (5: 308 و 9:
235) ذكر في آخره أنه نظمه في 37 من عمره. يوجد في (المجلس: 971) ضمن " كلياته " كتابتها 1128.
(مثنوي چهار چمن) لشاه داعي الشيرازي، مر ذكره في (5: 311 و 9:
314 و 12: 143) أوله:
ميوهء باغ جان ما سخن است * چه سخن هر چه از خدا سخن است وجاء في تاريخ نظمه في آخره:
رفته از هجرت رسول أمين * چهل ودو بعد هشتصد زسنين 842 آنچه گفتم ز (داعي) مسكين * باد در حضرتت قبول آمين
(١٥٤)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 ... » »»