بالاى منبر كوفه فرمود: اى گروه مسلمانان بايستى مسلمان با مسلمانان برادرى كند نه با بزه كار و بىخرد و دروغگو چه بزه كار كردار خويش را به چشم تو مىآرايد و واميدارد كه تو هم چنان كنى و در كار دين ودنيا به تو كمك نخواهد كرد پس آمد و رفت او با تو براى تو ننگ است و بىخرد از كسى پيروى نمىكند و نمىتواند بدى را از تو دور سازد و گاهى مىخواهد به تو سودى رساند ولى ضرر مىزند دوريش براى تو از نزديكى وى بهتر است و خاموشى وى از گفتارش نيكوتر و مردن وى از زيستن برتر مىباشد.
اما دروغگو زيست تو با او گوارا نخواهد بود و دشمنى برايت بهم مىرساند و كينه تو را در دلها جاى مىدهد و راز تو را آشكار مىسازد و گفتار تو را باز مىگويد و سخنان مردم را به مردم خواهد گفت.
3 - أبو جعفر (ع) فرمود: با چهار كس دوستى و برادرى نكن: بى خرد و بخيل و ترسو و دروغگو:
اما بىخرد مىخواهد به تو سودى رساند ولى زيانش به تو خواهد رسيد اما بخيل از تو مىستاند وبه تو نمىدهد اما ترسو از تو و پدر و مادر خويش مىهراسد اما دروغگو راست مىگويد ولى باورش نمىدارند.
4 - از مردى نزد ابى عبد الله (ع) ياد كردند كسى از وى عيب گرفت امام فرمود تو كجا و برادر كامل كجا و كدام مرد است كه از همه عيوب پاكيزه باشد.
5 - أبو عبد الله (ع) فرمود: از چه زيست مىكنى (راوى) گفت دو غلام دارم و دو شتر امام فرمود با برادران خود با آنها داد و ستد كن چه اگر سودت ندهند زيانى به تو نخواهند رسانيد.