مخارج افرادى را كه عرفا عائله او حساب مى شوند، داشته باشد، اگر چه شرعا واجب النفقه او نباشند.
مسأله 40 - در استطاعت رجوع به كفايت لازم است. يعنى بعد از برگشتن از حج، تجارت يا زراعت يا صنعت يا منفعت ملك مثل باغ و دكان داشته باشد، بطورى كه براى زندگانى بشدت و حرج نيفتد. و اگر قدرت بر كسب لائق به حالش هم داشته باشد كافى است. و همچنين اگر از طريق زكات و يا خمس و يا استعطاء امور خود را اداره كند كافى است.
مسأله 41 - شرط است در وجوب حج، استطاعت بدنى (توان جسمى لازم)، و استطاعت از جهت باز بودن راه، و استطاعت زمانى.
پس بر مريضى كه قدرت رفتن به حج ندارد يا بر او حرج و مشقت زياد دارد واجب نيست. و بر كسى هم كه راه براى او باز نيست، يا وقت تنگ است، بطورى كه نمىتواند به حج برسد حج واجب نيست.
مسأله 42 - اگر با وجود شرايط استطاعت، حج را ترك كرد، چنانچه تا پايان اعمال حج شرايط استطاعت باقى باشد، حج بر او مستقر مىشود. و بايد بعدا به هر نحو مىتواند به حج برود مگر آن كه حرجى باشد كه در اين صورت هم احتياطا بايد حج را انجام دهد.
مسأله 43 - مستطيع بايد خودش به حج برود، و حج ديگرى از طرف او كفايت نمىكند. مگر در مورد مريض يا به پير، به شرحى كه