8 - كاملا متوجه به ذات اقدس حق بوده، و از هر چيزى كه ذهن او را مشوش مىكند خود را فارغ نمايد.
9 - در تمام وقت وقوف روى پا بايستد، و اگر نمىتواند، بعض از وقت را روى پا بايستد، و بقيه را بنشيند، مگر آن كه ايستادن او را از حال توجه و دعا باز دارد، كه در اين صورت بهتر آن است كه بنشيند.
10 - رو به قبله بودن.
11 - خداوند را حمد و ثنا گفته، و تمجيد نمايد، و به ذكر " لا إله الا الله " و " الله اكبر " متذكر باشد.
12 - تا مىتواند دعا كند، و از خوف خداوند بگريد، زيرا دعا بهترين اعمال اين روز است، و هيچ چيز براى شيطان محبوب تر از اين نيست كه بنده‌اى را از حال دعا در اين روز غافل گرداند.
13 - مبادرت نسبت به دعا براى خود و پدر و مادر و برادران مؤمن كه اقل آن دعا براى چهل مؤمن است، و در روايت است كه خداوند فرشته‌اى را موكل بر او قرار مىدهد تا براى او از خداوند متعال صد هزار برابر آنچه را براى برادر مؤمن خود مىخواهد، طلب نمايد.
14 - يكايك گناهان را به ياد آورده، و يا مجموع آنها را در نظر