مسأله 295 - كسانى كه احرام را عمدا ترك كرده‌اند، و از رجوع به ميقات براى تدارك احرام متعذر هستند، سه گروهند:
اول - كسانى كه فقط قصد مكه را دارند، ولى تصميم به انجام مناسك را ندارند، اين افراد به جهت ترك احرام و دخول مكه بدون احرام گناهكارند، و قضاء احرام بر آنان لازم نيست.
دوم - كسانى كه قصد عمره مفرده داشته‌اند، احرام آنها از ادنى الحل كافى است، اگر چه به جهت عبور بدون احرام از ميقات معصيت كرده‌اند.
سوم - كسانى كه قصد حج دارند كه بر اين گروه همان تكليفى است كه در مسأله قبل براى ناسى بيان شده، به اين گونه كه با تمكن به ميقات باز مىگردد، و از آنجا محرم مىشود، و يا از ميقات بعدى محرم شده و حج را به پايان مىرساند، و اگر ميقات ديگرى در پيش نيست اقوى بطلان عمره و حج او است، اگر چه احتياط مستحب آنست كه از ادنى الحل محرم شود و حج بجاى آورد، و اگر مستطيع بوده در سال آينده حج را قضا نمايد.
مسأله 296 - كسى كه بدون نذر شرعى قبل از ميقات محرم شده باشد حكمش حكم تارك احرام است، كه بايد در ميقات يا محاذى آن مجددا محرم شود، و دخول حرم و انجام مناسك بدون احرام جديد برايش جايز نيست.