بگويد وماموم هنوز در تشهد باشد نبايد قصد انفراد كند بلكه بر اقتداء عرفا باقى است (مسألة 9) كسيكه مثلا بركعت دويم اقتدا كرده بعد از سجده دويم از ركعت چهارم امام كه سيم او است جايز است برخيزد وركعت ديگر خود را بجا اورد ولكن مستحب است در تشهد وسلام متابعت امام كند وبطور تجافى بنشيند تا امام سلام گويد انوقت برخيزد ركعت ديگر خود را بجا اورد (مسألة 10) بر ماموم واجب نيست در دو ركعت اول از نماز جهرى كه صداى امام را مىشنود قرائت امام را گوش دهد لكن احوط است (مسألة 11) اگر كسى را عادل مىدانست وشك كند در حدوث فسق او جايز است اقتدا باو وهم چنين است اگر از او كارى به بيند وشك كند كه ايا موجب فسق است يا نه (مسألة 12) اگر جاى ماموم تنگ باشد ودر صف پيش يا عقب او جائى باشد جايز است در بين نماز پيش يا عقب رود بنحوى كه از قبله منحرف نشود وبايد در حال حركت اذكار نماز را ترك كند (مسألة 13) انتظار جماعت كشيدن براى امام ومامومين مستحب است وانتظار جماعت از نماز فرادى در اول وقت افضل است ومستحب است كه جماعت را ولو محققا بجا اورند اختيار كند بر نماز فرادى هر چند بطولانى بعمل اورند (مسألة 14) اقامه جماعت در يك كشتى يا كشتيهاى متعدد كه بيكديگر متصل باشند براى مردان وزنان جايز بلكه مستحب است بلى جماعت در گودال كه محل سيل است مكروه است (مسألة 15) مستحب است كه در صورت دوران بين امامت و ماموميت اختيار امامت كند زيرا كه ثواب امام زيادتر است از ثواب ماموم وهر گاه امام قيام وركوع وسجود خود را خوب بجا اورد بقدر ثواب تمام مامومين باو مىدهند (مسألة 16) اقتدا كردن بعبديكه مسايل نماز را بداند جايز است (مسألة 17) در دو ركعت اول نماز اخفاتى احوط ان است كه ماموم قرائت را ترك كند هر چند اقوى كراهت ان است (مسألة 18) جا دادن اطفال در صف اول مكروه است بنابر مشهور هر چند مميز باشند (مسألة 19) كسيكه نماز را بجماعت يا فرادى بجا اورده واحتمال خلل در ان بدهد هر چند نمازش شرعا محكوم بصحت است ولكن جايز است آن را بجماعت يا بفرادى اعاده كند واگر نماز را بفرادى خوانده هر چند احتمال خلل در ان ندهد اعاده ان بجماعت مستحب است امام شود يا ماموم بلكه دور نيست كه نمازى را كه بجماعت خوانده جايز باشد اعاده ان بجماعت در نماز ديگر مثل انكه نماز ظهر را مثلا بجماعت خوانده باشد