(مسألة 4) مشهور علما اعتبار كرده اند فاصله شدن اقل طهر را ما بين حيض متقدم ونفاس و هم چنين ما بين نفاس وحيض متأخر پس حكم نمىشود بحيض بودن خون سابق بر ولادت واگر چه بصفت حيض يا در ايام عادت باشد هر گاه ما بين او ونفاس ده روز فاصله نشود وهكذا نسبت بخون متاخر از نفاس واقوى عدم اعتبار فصل اقل طهر است در حيض متقدم چنانچه گذشت بلى بعيد نيست اعتبار آن در حيض متاخر لكن احوط مراعات احتياط است (مسألة 5) هر گاه بعض طفل بيرون بيايد ومدتى طول بكشد تا تمام آن بيرون ايد مبدء نفاس خونى است كه با آن بعض بيايد ومنتهاى آن بعد از گذشتن ده روز است از حين تمام خروج هر چند بيش از ده روز شود پس آنچه قبل از تمام خروج امده نفاس است لكن محسوب از ده روز نيست بلكه اگر طفل قطعه قطعه بيرون ايد هم چنين است اگر چه يك ماه طول بكشد يا بيشتر پس اگر خون مستمر باشد تمام آن نفاس است واگر در بين تخلل نقاء شود بايد احتياط شود بجمع ما بين طاهر ونفساء مگر انكه ده روز يا بيشتر باشد كه در اين صورت حكم طاهر جارى مىشود واحتياط لازم نيست (مسألة 6) هر گاه زن در يك شكم دو طفل يا بيشتر بر ايد از براى هر يك نفاسى است مستقل پس هر گاه ما بين انها ده روز فاصله شود وخون مستمر باشد نفاس او بيست روز است از براى هر يك ده روز واگر كمتر فاصله شود وخون مستمر باشد تداخل مىشود ما بين نفاسين واگر پاكى فاصله شود ما بين انها آن پاكى نفاس نيست هر چند كمتر از ده روز باشد بنابر اقوى پس ما بين دو نفاس تخلل اقل طهر شرط نيست لكن احوط در پاكى متخلل اگر كمتر از ده روز باشد مراعات احتياط است مثل طفلى كه قطعه قطعه بيرون ايد (مسألة 7) هر گاه بعد از ولادت خون مستمر ماند تا يك ماه وبيشتر پس بعد از گذشتن ايام نفاس كه آن ده روز است در غير ذات العادة ودر ذات العادة ده روزى ومقدار عادت است در عادت كمتر از ده روز تا ده روز استحاضه است هر چند بر خورد بايام عادت وبعد از آن در ذات العاده بايد انتظار عادت بكشد پس خونى كه مصادف ايام عادت باشد حيض است وما عداى آن استحاضه ودر غير ذات العاده رجوع مىكند بتميز بتفصيلى كه در باب حيض ذكر شد واين بنابر آن است كه مشهور گفته اند وخلافى هم ظاهر نيست كه ما بين نفاس وحيض متاخر بايد ده روز فاصله شود واگر كمتر باشد حيض نيست اگر چه بر خورد بايام عادت لكن احوط چنانچه سابقا ذكر شد