جمع بين صلاتين وحدود آن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي - الصفحة ٤
مىگزارد و فرمود:
(صلوا كما رأيتموني اصلى) (1) به هر حال دليل اين اختلافات هر چه باشد صرف نظر از موجه يا نا موجه بودن آن، اين مسأله را روشن مىكند كه: واضح بودن مسأله اى نزد گروهى خاص دليل بر آن نيست كه اين مسأله از نظر كتاب و سنت مأثوره نيز به همان وضوح است.
با توجه به اين نكات در اين مقاله مىخواهيم درباره جمع بين صلاتين و با ديدى وسيع تر اساسا اوقات نماز (ظهر و عصر، مغرب و عشاء) سخن بگوييم، و روشن نماييم كه جمع بين صلاتين حتى از نظر روايات معتبر در نزد اهل تسنن در همه حال جايز است و در واقع نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء داراى وقت مشترك نيز مىباشند.
اوقات نماز در قرآن كريم خداوند متعال مىفرمايد:
(أقم الصلاة لدلوك الشمس الى غسق الليل و قرآن الفجر إن قرآن الفجر كان مشهودا) (2) (نماز را به پا داريد از دلوك (تمايل) خورشيد تا غسق (دل شب) و قرآن فجر (نماز فجر) را به پا داريد كه نماز فجر مشهود (فرشتگان شب و روز) است.
در اين آيه مباركه خداوند متعال امر به اقامه نماز مىكند از دلوك خورشيد تا غسق شب، و همچنين امر به اقامه نماز صبح مىكند و مىفرمايد كه نماز فجر مشهود است.
با توجه به لغت و روايات و ذوق سليم و تفاسير، انسان مىيابد كه پروردگار حكيم در اين آيه امر به نمازهاى پنجگانه فرموده و اوقات آن را به طور كلى بيان فرموده است.
ابن فارس مىگويد:
(دلك: اصل واحد يدل على زوال شئ عن شئ ولا يكون الا برفق. يقال:
دلكت الشمس: زالت. ويقال: دلكت: غابت. والدلك: وقت دلوك الشمس. و من

(١) - السنن الكبرى ج ٢ ص ٣٤٥.
(2) - الاسراء 79.
(٤)
الذهاب إلى صفحة: «« « 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 ... » »»