غذاى روستائى هم عبارت است از نان جو ومقدارى بلغور وقدرى لبنيات، ميوه وسبزى تازه، آنها هم فقط در فصل آنهاست وبقيه سال يا ميوه ندارند ويا مقدارى ميوه خشكيده خواهند خورد معذلك مىبينيد كه وضع مزاجى آنها از شهريها بهتر است، قوه وقدرت آنها زياد است، مقاومتشان در مقابل امراض بسيار است، زنهاى آنها پس از وضع حمل در مدتى كه فرزند خود را شير ميدهند قاعده نمىشوند وآبستن نمىگردند، رنگ رخساره آنها كه آينه تمام نماى كبدشان مىباشد فوق العاده خوب است.
تمام اين محاسن ومزايا بعلت آن است كه گاهگاهى غذاى زنده مىخورند.
ماست وپنير آنها زنده وتازه است.
سبزيهاى صحرائى وعلفهائيرا كه گاهگاهى از كنار جوى وصحرا مىكنند وميخورند بهترين عامل سلامتى آنها است، البته تمام اين خواص مربوط به ويتامين (ث) تنها نيست، ولى اين ويتامين خيلى مؤثر است.