داشته است، اين نوع غير خوراكى وتخم آن سياه است ومعمولا در صحراهاى نمناك ونزديك آبها مىرويد.
شلغم در غالب نقاط دنيا در صحراها وبستانها مىرويد ولى در كوهپايه ها كمتر بعمل مىآيد واز اين رو دهات جذام خيز كه تماما در كوهستان قرار گرفته‌اند به شلغم دسترسى ندارند. قدرت غذائى پخته آن زياد است يعنى به خوبى گرسته را سير ميكند.
شلغم برطرف كنندهء سرفه، نرم كنندهء سينه ومعده وروده هاست، اشتها را تحريك ميكند بعلت داشتن ويتامين هاى (ب) و (آ) نور چشم وقوه بينائى را زياد مىكند. سنگهاى مثانه، كليه وكبد را خرد مىكند، ادرار را زياد مىنمايد واين خاصيت در برگهاى آن زياد تر است براى كسانى كه معدهء ضعيف دارند دير هضم ونفاخ است وهر چه كوچكتر باشد وبهتر پخته شود اين عيب در آن كمتر است.
براى رفع نفخ شلغم ميتوان از ديك زودپز بپزند وزيره، فلفل وشيرينيها استفاده كرد، ريشه هاى نازك وباريك كه روى شلغم ديده مىشود اگر خشك كرده وسائيده وبا عسل مخلوط كرده بخورند براى سپرز وسختى ادرار نافع است وبسيارى از امراض مجارى ادرار را درمان مىنمايد.
شلغم تنورى وجوشاندهء كه از مخلوط جميع اعضاء آن درست شود جهت سرما زدگى دست وپا وترك سرماخوردگى بسيار مفيد است وبراى اينكار چنانچه ضمادى از مخلوط برگ وريشه وبذر آن تهيه شود بهتر است. ترشى شلغم كه با سركه تهيه شود وبآن خردل وساير ادويه زده باشند بسيار لذيذ است وهيچگونه نفخى ندارد ورطوبات معده را جمع واشتها رازياد مىنمايد. چنانچه شلغم را در ظروف سر بسته ياجوف خمير بپزند چون آب واسانس هاى آن خارج نمىشود اثر آن در زياد شدن اشتها وشهوت بيشتر مىشود.
اثر بذر آن در تقويت قواى شهوانى از اصل آن بيشتر است آب پخته شلغم را ميتوان در انواع گلودرد ومخصوصا عوارض سرماخوردگى غرغره كرد.