- گفت: بگو كه چه كسى در روز غدير به سيادت وسرورى نائل آمد؟ گفتم: همان كسى كه در اسلام بهترين ولى است.
- گفت: اين فرد چه كسى است؟ نام او را آشكار كن! - گفتم: او امير مؤمنان على (بن ابى طالب) است.
غديريه ابو الحجاج بغدادى غديريه سراى ديگر اين عصر ابو الحجاج بغدادى (متوفى 391) است كه ذيلا ابياتى از غديريه وى را با مطلع معروفش مىخوانيم:
يا صاحب القبة البيضاء في النجف * من زار قبرك واستشفى لديك شفى ... لا قدس الله قوما قال قائلهم * بخ بخ لك من فضل و من شرف وبايعوك بخم ثم اكدها * محمد بمقال منه غير خفى ... هذا وليكم بعدى فمن علقت * به يداه فلن يخشى و لم يخف - اى صاحب بارگاه تابان نجف! آن كس كه مزار تو را زيارت كرد و از تو شفا طلبيد قطعا درمان يافت.
- خداوند نيامرزد آن جماعت (منافقى) را كه سخن گويشان به فضل و شرف تو آفرين گفت. (چرا كه آن گروه پيمان خود را شكستند).
- آنان در روز غدير خم با تو بيعت كرده بودند. پيامبر (در آن روز) با بيانى رسا چنين تأكيد فرموده بود كه:
- اين على - پس از من - ولى شماست. هر كس دست به دامان او زند، هر گز دچار خوف و واهمه‌اى نخواهد شد.
غديريه ابو محمد عونى ابيات زير نيز از غديريه ابو محمد عونى است. وى درباره حضرت امير عليه السلام مىگويد:
والله البسه المهابة والحجى * و ربا به ان يعبد الأصناما ... ام من سواه يقول فيه احمد * يوم الغدير وغيره اياما