- او در طول زندگانى من تا هنگام مرگم وزير من است و پس از من خليفه و امير خواهد بود.
- از ميان شما (مردم) هر كس كه على را دوست دارد، خداوند او را دوست باشد و هنگام مرگ شادمانى و سرور بر او باد.
- و از ميان شما هر كس كه با على دشمن است، خدا دشمن او باشد و در زمان مرگ با خسران و خوارى مواجه گردد * * * اقامه من بين اصحابه * وهم حواليه فسماه : هذا على بن ابى طالب * مولى لمن قد كنت مولاه فوال من والاه يا ذا العلا * وعاد من قد كان عاداه (1) * * * ... أوصى النبى له بخير وصية * يوم الغدير بأبين الافصاح : من كنت مولاه فهذا واعلموا * مولاه قوال إشاعة وصراح (2) * * * ...: أيها المسلمون هذا خليلى * ووزيرى ووارثى وعهودى وابن عمى الا فمن كنت مولا * ه فهذا مولاه فارعوا عهودى (3) * * * * (هامش) * (1) (پيامبر (ص)، على را) در ميان صحابه خود - كه دور او جمع شده بودند - بلند كرد و چنين فرمود:
" اين على بن ابى طالب، مولاى كسانى خواهد بود كه من مولاى آنان بودم، اى (خداوند) دو الجلال، دوستدار او را دوست بدار و دشمن او را دشمن باش ".
(2) پيامبر (ص) در روز غدير - با بيانى شيوا و رسا - بهترين وصيت خويش را درباره على بن ابى طالب چنين اعلام نمود:
" (اى مردم) آگاه باشيد كه على مولاى كسانى است كه من مولاى آنان بودم ".
(3) (پيامبر (ص) فرمود): " اى مردم مسلمان (آگاه باشيد كه) اين على، دوست و وزير و وارث و هم پيمان من مىباشد، او پسر عم من و مولاى كسانى است كه من مولاى آنان بودم، پس عهد خويش را با وى استوار بداريد ". (*)