الف: بعد سياسى اجتماعى با تشكيل حكومت اسلامى به وسيله پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) مردم مدينه به اقتدار و رفاه و امنيت رسيده بودند، دفاع از حكومت نو پاى اسلامى كه طبعا دفاع از امنيت و رفاه ملى است وظيفهء يك يك شهروندان مدينه بود، اما هرگاه از سوى دشمنان خطرى احساس مىشد و پيامبر ((صلى الله عليه وآله و سلم)) آنان را به جهاد فرا مىخواند، با ترشروئى آن را ناخوش داشتند، * (كتب عليكم القتال وهو كره لكم) * (1) " بر شما جنگ نوشته شده است و آن براى شما ناخوشايند است. " به همين جهت با عذرهاى غير موجه بهانه جوئى مىكردند، * (ويقولون إن بيوتنا عورة و ما هي بعورة إن يريدون إلا فرارا) * (2) " و مىگويند: خانههاى ما حفاظى ندارد، چنين نيست، آنان مقصودى جز فرار از جنگ ندارند " و با اين بهانههاى پوشالى از
(١٧)