دندانهاى امام حسين ((عليه السلام)) مى زد و شعر مى خواند... (1) اين حكايت را مجمع الزوائد نيز نقل كرده و در پايان گفته است:
" رواه الطبرانى ورجاله ثقات " اين حديث را طبرانى روايت كرده و راويان آن ثقه اند (2).
اذيت و آزارى كه در اين مرحله سوم به پيامبر ((صلى الله عليه وآله و سلم)) گرديد طرف مقايسه با اذيت و آزار مرحله اول و دوم نبود.
در مرحله اول از بعثت تا هجرت در مكه مكرمه مشركين فرزندان پيامبر ((صلى الله عليه وآله و سلم)) را نكشتند، ناموس پيامبر ((صلى الله عليه وآله و سلم)) را به اسارت در بين شهرها نگرداندند، سر فرزندان پيامبر ((صلى الله عليه وآله و سلم)) و حتى يارانش را در مكه نياويختند، در پيش روى پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) با چوب خيزران بر لب و دندان و بينى و چشم سربريده فرزندش نزدند.