هر گاه از مؤمن حاجتى خواستى پيش از آنكه بهانه بياورد براى وى بهانه هائى بينديش و اگر پوزش خواست از وى بپذير و اگر چه گمان كنى كه امر بر خلاف گفته او است و اگر به منافق حاجتى بردى عذرش را نپذير اگر چه بهانه او را تصديق كنى.
باب (27) ثواب كسى كه برادرش را شاد كند 1 - أبو عبد الله ع فرمود: كسى كه برادرش را شاد كند خداوند از آن شادى صورتى نيكو بيافريند كه وى را از سختىهاى دنيا و دشوارىهاى آخرت نگهدارى كند و با او در گور و حشر و نشر مىباشد تا اينكه وى را نزد پروردگار برساند آنگاه مؤمن به او مىگويد كيستى بخدا سوگند اگر دنيا را به تو مىدادم پاداش كمكى كه به من كردى نمىشد پاسخ مىدهد كه من همان شادى هستم كه در دنيا به دل برادر خويش وارد كردى.
باب (28) ديدار برادران و رنجاندن آنان 1 - پيغمبر ص فرمود هر كه برادر خود را ديدار كند تا وى را رنجه سازد از او بدى خواهد ديد.
باب (29) نيكى به برادران 1 - أبو عبد الله ع فرمود: مؤمن گاهيكه بميرد شش پيكر به گور او در آيند آنكه صورتى درخشانتر و روئى زيباتر و بوئى خوشتر و ساختى نيكوتر دارد بالاى سر وى قرار مىگيرد و اگر نكير و منكر بخواهند از جلو به مؤمن درآيند پيكرى كه در جلو است آنها را مانع مىشود و اگر بخواهند از پشت يا راست يا چپ يا از پيش پا و يا از بالاى سر درآيند آنكه در پشت يا راست يا چپ يا جلو و يا بالاى سر قرار گرفته مانع مىگردد: آنگاه پيكرى كه نيكو روى تر و خوشبوتر و زيباتر است به ديگران مىگويد