مسأله 712 - چند طايفه اند كه واجب نيست در شبهاى يازدهم و دوازدهم و سيزدهم در منى بمانند. بدين شرح:
اول: بيماران و پرستاران آنها و ديگر كسانى كه براى آنها ماندن در منى مشقت داشته باشد به هر عذرى كه باشد.
دوم: كسانى كه ترس آن دارند كه اگر شب را بمانند مال آنها در مكه از بين مىرود، به شرطى كه مال معتد به باشد.
سوم: شبانهائى كه حيوانات آنها به چرانيدن در شب احتياج دارند.
چهارم: كسانى كه متكفل آب دادن به حجاج هستند در مكه.
پنجم: كسانى كه شب را در مكه بيدار باشند، و به عبادت مشغول باشند تا صبح، و كار ديگر جز آن نكنند، مگر كارهاى ضرورى، از قبيل خوردن و آشاميدن به قدر احتياج و تجديد وضو.
مسأله 713 - كسى كه در احرام عمره تمتع از صيد وزن اجتناب نكرده بايد شب سيزدهم در منى بماند. و اين حكم اختصاص به احرام حج ندارد.
مسأله 714 - مقدارى از شب را كه واجب است در اين سه شب بيتوته كرد، از اول شب است تا نصف آن. پس كسى كه از غروب بيتوته كند در منى تا نيمه شب، مانع ندارد بعد از آن بيرون رود، و احتياط مستحب آن است كه پيش از طلوع وارد مكه نشود.
مسأله 715 - كسى كه در اول شب در منى نباشد، واجب است