مسأله 594 - جايز است سواره و پياده سنگ بيندازد. لكن پياده افضل است.
مسأله 595 - بايد سنگ را با دست بيندازد، اگر با پا يا دهان بيندازد كافى نيست، ولى بعيد نيست با فلاخن كافى باشد. هر چند احتياط در ترك آن است.
مسأله 596 - بعد از آن كه سنگ را انداخت و از محل منصرف شد، و هنوز ذبح و حلق را انجام نداده است، اگر شك كند در عدد سنگ ها، چنانچه شك او در نقيصه باشد، احتياط آن است كه برگردد و نقيصه را تمام كند. اما در شك در زياده اعتنا نكند.
مسأله 597 - اگر بعد از ذبح يا سر تراشيدن شك كند در انداختن سنگ يا در عدد آن، اعتنا نكند.
مسأله 598 - اگر بعد از فارغ شدن از رمى، شك كند در اين كه درست انداخته يا نه، بنابر صحت بگذارد، بلى اگر در رسيدن سنگ آخرى به محل شك كند بايد اعاده كند، ولى اگر رسيدن را دانست و احتمال داد كه با پا انداخته باشد. يا سنگ مستعمل انداخته باشد، اعتنا نكند.
مسأله 599 - ظن به رسيدن سنگ و عدد آن اعتبار ندارد.
مسأله 600 - در انداختن سنگ ها شرط نيست طهارة از حدث يا خبث و در خود سنگ ها نيز طهارت شرط نيست.
مسأله 601 - از بچه ها و مريضها و كسانى كه نمىتوانند بواسطه