در تاريخ نوشته شده است: هنگاميكه هانرى چهارم بدنيا آمد، پدر بزرگش لب ودهان او را با يك حبهء سير مالش داد تا او تندرست وشاد بماند، يك روايت قديمى حاكى است كه در سال (1726 م) در مارسى يكى از شهرهاى ساحلى جنوب فرانسه طاعون پيدا شد، وعدهء زيادى را به كشتن داد وچهار نفر دزد بدون اينكه از سرايت طاعون بترسند مشغول دزدى شدند واز سرقت مال طاعون زدگان هم شرم وحيا بخود راه ندادند، اين چهار دزد با مصرف مخلوط سركه وسير در مقابل طاعون مصونيت يافته وبا خيال راحت بكار خود ادامه ميدادند تا اينكه بر اثر سرقت هاى متوالى ومكرر دستگير شده ومحكوم بمرگ گرديدند، هنگاميكه آنها را براى اعدام بسوى چوبهء دار مىبردند، به مأمورين وعده دادند اگر آنها را اعدام نكنند نسخهء داروئى را فاش خواهند كرد كه هر كس آن را مصرف كند در مقابل طاعون مصون خواهد ماند وبا فاش كردن اين نسخه كه تركيبى از سركه وسير بود از مرگ جسته وزندگى خود را بدست آوردند.
در قرن هيجدهم سركهء ضد عفونى (چهار دزد) بوجود آمد كه براى شستشوى زخمهاى خيلى شديد آنرا بكار مىبردند، امروز هم بدون هيچگونه شك وترديدى، سير بين داروهاى نباتى در صف اول قرار گرفته است.
سير داراى اسانس گوگردى فرار از گوگرد سيليس، يد مىباشد ودستگاه بدنرا در مقابل بسيارى از بيمارى ها حفظ كرده وتندرستى كامل جسم را تا سن كهولت نگهدارى مىكند.
(دكتر دلواى) انترن قديمى بيمارستانهاى پاريس، خواص درمانى سير را موضوع (تز) دكتراى خود در پزشكى قرار داده است. اگر بدقت سير را در دهان جويده وبا بزاق دهان مخلوط كنيم، بشدت اشتهاى ما را تحريك كرده وعمل هضم را آسان ساخته وترشحات عصير معدى را بكار مياندازد.
پيرمردان قديمى كوه نشين عقيده دارند، اگر صبح ناشتا سوپ سير خورده شود كسيكه مبتلا به سوء هضم باشد، بكلى از آن شفا خواهد يافت وخود آنها هر وقت مبتلا به اين كسالت شدند اين سوپ را صبح ناشتا مىخورند وميگويند معده وروده ها را پاك مىكند.