تأليف بزرگ مترجمين عصر استاد معظم شيخ آقا بزرگ طهرانى است دامت بركاته كه بدبختانه به چاپ نرسيده و منحصر به نسخه اصل است كه در نجف اشرف در كتابخانه مؤلف محترم موجود است.
و اين عده كه خطوط آنان در اين بياض است عبارتند از محمد رفيع بن غفار در سنه 1103 صفحه 20 و صاحب مجموعه محمد صادق حرفوشى عاملى ص 68 و 107 و غيره و ابراهيم بن سلمان الحسنى و شيخ بشارة آل مو.. خاقان نجفى در ص 56 و اين شيخ بشارة اديبى شاعر و در كتاب ماضى النجف 3 / 406 مذكور است و او پدر شيخ محمد على است كه در حدود 1160 فوت شده و داراى تأليفاتى است از جمله نشوة السلافة كه ذيل سلافة العصر است و سيد محمد معصوم حسينى عاملى در 1106 ص 80 و 97 و محمد حسين شيروانى در سنه 1105 ص 81 و محمد بن عبد الله الحلى ص 90 وحسن بن جمال الدين ص 91 و محمد المدعو باسمعيل الحسينى بن محمد النجفي الطريحي الظاهرى كه در قم سنه 1107 اشعارى از جد خودش آورده است ص 122.
ومشتمل است بر كتاب ده فصل عبيد زاكانى كه نسخه اش را صاحب ذريعه نديده و از ديگران نقل كرده اند.
از صفحه 46 تا 55 به خط دانشمندى اديب كه متأسفانه نام خود را ذكر نكرده و از اشعار سيد محمد بن على بن حيدر نوشته كه از علماى بزرگ است، در صفحه 59 فائده اى نقل كرده از روى خط شخصى با اين تعبير: مولاى السيد كمال الدين بن حيدر العاملي ابقاه الله سيد محمد جزائرى 4 / 1 / 48.
و سپس آقاى جزائرى نسخه الكواكب را ديده اند و نوشته اند:
در كواكب فرموده مولى محمد صالح در مشهد از مدرسين بوده و در زمان تأليف وسيله.. سنه 1135 زنده بوده است.