* ش 911، تحرير محمد شفيع بن محمد قلى نخجوانى در 1308، با جدول زرين، 24 برگ، خشتى.
زيب التفاسير (و شايد نام ديگرى داشته باشد) (تفسير، فارسى) از صفى بن ولى متولد كربلا و ساكن قزوين، نگارش اين تفسير را براى ابو الظفر محيى الدين محمد اورنگ زيب بهادر پادشاه عالم گير غازى در سال 1077 در سن چهل و هشت سالگى در دار الخلافة شاه جهان آباد، آغاز كرده و در مدت هشت سال در همانجا و بيشتر در كشمير، آن را در نه مجلد به پايان رسانده است.
نسخه ما جلد اول و اين است فهرست آن:
مقدمه در قاعده تحرير و ضابطه تقرير اين تأليف.
كتاب اول در مطالب مهمه كه دانستن آن در فن تفسير مقدم بر مطالب قرآنيه است و در آن چهار باب است.
باب اول در مقاصد لازم التحرير و در آن هفت فصل است.
باب دوم در بعضى مطالب متعلقه به اصل قرآن و در آن ده فصل است.
باب سوم در جامعيت كلام الهى و در آن شش فصل است.
باب چهارم در اعجاز قرآن.. و در آن هفت فصل است.
كتاب دوم در متعلقات استعاذه و در آن دو قسم است.
قسم اول در مباحث ادبيه و در آن هفت باب است.
قسم دوم در علوم مستنبطه از آن و در آن پنج باب است.
كتاب سوم در مباحث و تفسير بسم الله و در آن مقدمه و دوازده باب است.
كتاب چهارم در تفسير سوره فاتحه و آن مشتمل بر دو قسم است.
قسم اول در تفسير آيات آن و در آن مقدمه و پنج باب است.