جواهر الكلام في شرح شرايع الاسلام (فقه، عربى) دوره فقه استدلالى است از شيخ محمد حسن بن شيخ محمد باقر (حدود 1200 - 1266) كه در سالها 1227 - 1257، در دست نگارش بوده است و از روزگار تأليف تاكنون از مراجع مهم فقهاى شيعه است.
(ذريعه 5 / 275 - مشار) * ش 439، فرايض و قضا و شهادات، تحرير حسن بن عبد القادر نجف آبادى اصفهانى در 1260.
* ش 480، طهارت، تحرير 1259.
* ش 510، وصايا تا نفقات، بى تاريخ.
* ش 512، قضا، ناقص، بى تاريخ.
* ش 897، تجارت، بى تاريخ.
جواهر اللغة (لغت عربى به عربى طبى) از محمد بن يوسف الطبيب الهروي مؤلف لغت نامه ديگر به نام بحر الجواهر كه دومى را در 938 به پايان رسانده است.
(ذريعه 3 / 33) * ش 934، اولش افتاده، تحرير محمد جعفر در 1279 * ش 1099، تحرير غلام على بن حسين در 1254.
جواهر نامه (طبيعيات، فارسى) مؤلف شناخته نشد.